Nieuwsbrief ontvangen?

Vraag 2: Waarover gaat de erfdienstbaarheid in de wijk Maliskamp ?


Ook in de wijk Maliskamp gaat het om bepaalde gebouwen die niet op het erfdienstbaar gebied mogen worden geplaatst. Ook in de wijk Maliskamp gaat het om nieuwe buren, de gemeente en een projektontwikkelaar, die ons in navolging van de parochie opnieuw komen vertellen dat wij niet meer van de erfdienstrechten gebruik mogen maken.

Wat is het geval.

In 1934 is een perceel grond, dat meer dan 3 hectaren groot was, aan de parochie verkocht. Bij deze verkoop heeft de verkopende grootgrondbezitter, de heer Van de Mortel, bedongen, dat het gebied nooit aan een projectontwikkelaar mag worden doorverkocht.  Dat kon hij immers ook zelf wel en misschien zelfs beter.

De heer Van de Mortel, behalve verkoper tevens notaris, heeft dit met kennis van zaken gedaan. Namelijk door te bedingen dat er uitsluitend een rooms-katholieke kerk en daarbij behorende gebouwen op dit gebied een plaats mochten krijgen. Bovendien moest binnen een jaar met de bouw van de kerk begonnen worden. Anders ging de deal niet door.

Juridisch is dit geregeld door in de koopakte een erfdienstbaarheid
op te nemen. Namelijk het verbod om andere gebouwen in dit gebied een plaats te geven dan een kerk met de nodige bijgebouwen, waaronder het Bernadetteklooster, de pastorie , de begraafplaats alsook het parochiehuis “Ons Trefpunt”. Inmiddels is deze strook grond het hart van de wijk Maliskamp geworden.

Door de Rechtbank in ‘s-Hertogenbosch is uiteindelijk in 2006 vastgesteld dat deze erfdienstbaarheid ook op dit moment nog volop van toepassing is. En niet gewijzigd kan worden.

Notaris Van de Mortel en zijn erfgenamen hebben in de loop van de jaren hun eigendom (het heersend erf) in stukjes verkocht aan ongeveer 250 nieuwe eigenaren.  Deze nieuwe erigenaren waaronder velen van u, zijn aldus heersende erven in de Wijk Maliskamp geworden. 

Door het kadaster is in 2002 vastgesteld welke percelen als heersend erf hun erfdienstrechten mogen uitoefenen. De eigenaren van deze percelen zijn vervolgens in 2004 door de Rechtbank erkend en in het gelijk gesteld als zij van dit recht gebruik zouden willen maken. Al deze eigenaren hebben onlangs opnieuw een brief van de VBB gekregen.
Dit is een unieke situatie die nergens in Nederland zo voorkomt.